Baster Kunegunda, Informacja okolicznościowa
Z Pamięci konspiratorów krakowskiego Kedywu AK
Baster Kunegunda
ur. w Krakowie 15 maja 1884 r. c. Kaspra i Zofii Wodnickiej z d. Kopeć
Wykształcenie średnie ogólnokształcące.
W czasie okupacji hitlerowskiej należała do konspiracji w ZO-ZWZ, a następnie w Kedywie AK, prowadząc przez cały czas punkt i skrzynkę kontaktową w mieszkaniu przy ul Garbarskiej 6, a następnie przy ul. Smolki 12.
Po raz pierwszy aresztowana w mieszkaniu przy ul. Garbarskiej 6, od 5.VI. do 15.VII.1940, wraz z mężem Janem ur. 29. XII.1879, synem Józefem ur. 20.VI.1910, synem Feliksem ur. 21.IV.1917, synem Jerzym ur. 6.XII.1921.
Po przesłuchaniach przez gestapo na Montelupich, nie mogąc udowodnić przynależności do organizacji, zwolniono wszystkich poza synem Feliksem, którego wywieziono do Oświęcimia, a w roku 1943 do Neuengamme, gdzie podczas ewakuacji, 3.V.1945 został zatopiony na jednym z dwóch statków.
W roku 1943, 2 lutego zostali aresztowani mąż Jan wraz z synem Zbigniewem (ur. 29.X.1919). Mąż został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie a syn do obozu koncentracyjnego w Mathausen Guzen z wyrokiem śmierci. Obaj przeżyli obozowe katorgi i powrócili po wyzwoleniu do Krakowa. Mąż na wiadomość o śmierci żony załamał się psychicznie i fizycznie i wkrótce zmarł.
Po raz drugi wymieniona aresztowana została 26. VIII.1944 z synem Józefem, po okrutnych przesłuchaniach została wywieziona do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, zginęła zatruta gazem w kwietniu 1945. Syn Józef wywieziony do obozu koncentracyjnego we Flossenburgu, po ucieczce, powrócił do Krakowa 27. X. 1944 zgłaszając się nadal do pracy w Kedywie.
Syn Bronisław, ur. 22.VI.1912, por. pilot, powołany do służby we wrześniu 1939, przedostał się do Anglii, gdzie latał w dywizjonie bombowym 305, a 25.05.1943 roku zginął.
Syn Marian ur. 30. IX.1914, brał udział w kampanii wrześniowej. Wzięty do niewoli 16.IX.1939, został oswobodzony 1945.
Sylwetka wymienionej Polki-Patriotki, która przez cały czas bardzo aktywnie włączyła się do pracy na odpowiedzialnych stanowiskach dla zabezpieczenia pracy konspiracyjnej Komendy Dywersji zasługuje na podkreślenie zwłaszcza, że nawet będąc w obozie była zawsze pełna wiary w przetrwanie i młodym współwięźniarkom „matkowała" zachęcając je do jedzenia mizernej strawy obozowej, aby tylko wytrwać i wrócić do Ojczyzny[1].
- ↑ Informację o tych ostatnich tygodniach jej życia przekazały „Telimena” oraz „Tosia”.