Pamięci konspiratorów krakowskiego Kedywu AK

Strona główna Czytelnia Osoby Szare Szeregi

Józef Baster


Z Pamięci konspiratorów krakowskiego Kedywu AK

Uwaga: Materiały źródłowe są dopiero zbierane.
Patrz ponadto: Basterowie.


Notka


20.06.1910 - 15.06.1985

Podczas Kampanii Wrześniowej odpowiadał za ewakuację Urzędu Skarbowego w Krakowie, docierając aż w okolice Równego na Wołyniu.

W październiku 1939 r. wstąpił do organizacji „Orła Białego”, zostając dowódcą patrolu sabotażowo-dywersyjnego w Krakowie.

W latach1940-42 pełnił funkcje kwatermistrza i szefa łączności Związku Odwetu ZWZ, a od 1943 r. funkcję szefa łączności Komendy Dywersji Okręgu Krakowskiego. Od maja 1944 r. był szefem łączności i zastępcą d-cy grupy zaopatrzeniowej Kedywu i SBP Skała. Był także szefem kancelarii Kedywu.

Przeprowadzał samodzielnie akcje wspominane w opracowaniach opisujących okupację w Krakowie, m.in. podpalenie urzędu skarbowego na Wiślnej (w 1941 roku), uwolnienie z więzienia kapitana lotnictwa Ryszarda Barskiego ps. "Brzeski", „Szary”[1] (w 1942 roku), czy skażenie bakteriologiczne miejsca ogólnoniemieckiego zjazdu Hitlerjugend (w 1943 roku).

Zorganizował działającą całą okupację siatkę przechwytywania donosów do Gestapo i ostrzegania osób, których te donosy dotyczyły.

Brał udział w wywiadowczym i logistycznym przygotowaniu zamachów na Hansa Franka, Friedricha Krügera i próbie "odbicia" Komendanta Krakowskiego Okręgu AK, Józefa Spychalskiego "Lutego". W przygotowywaniu zamachu na Wilhelma Koppego, którego dokonał "warszawski" "Parasol", kierował „krakowskimi” zadaniami.

Pracował także w Patronacie, w sekcji pomocy więźniom.

W czasie "Burzy", w sierpniu 1944 roku, brał udział - jako członek sztabu - w walkach Samodzielnego Baonu Partyzanckiego „Skała” pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką i Sadkami.

Był dwukrotnie aresztowany. Najpierw, razem z rodzicami i dwoma braćmi, na początku okupacji - 5.06.1940 roku. Ponownie został złapany w 26.08.1944 i, po przesłuchaniach na Pomorskiej, został zesłany do obozu koncentracyjnego we Flossenburgu, skąd po miesiącu uciekł i wrócił do Krakowa.

Jego działalność w strukturach poakowskich, chociaż pewna, jest owiana nimbem tajemnicy. W każdym razie, w 1945 roku, przez jakiś czas ukrywał się pod fałszywym nazwiskiem na Śląsku.

Mocno zaangażował się w organizowanie struktur Stronnictwa Pracy w Krakowie. Na wiosnę 1946 roku został wybrany na przewodniczącego Komisji Rewizyjnej ogólnopolskiej młodzieżówki tej partii.

Z ramienia Stronnictwa Pracy odpowiadał za przeprowadzenie Referendum (Głosowania Ludowego) 30.06.1946 roku. Zorganizował zebranie wtórnych protokołów ze zdecydowanej większości komisji obwodowych i ukrył je, co nie pozwoliło władzy podać fałszywych wyników, tak jak postąpiono praktycznie w całej Polsce. Protokoły te zostały ujawnione dopiero w 2009 roku.

Odznaczony m.in. Krzyżem Virtuti Militari.

Przypisy:

  1. Była to złożona operacja, która w konsekwencji spowodowała uwolnienie z więzienia kilkunastu innych osób zagrożonych karą śmierci za sabotaż

Opracowania i wzmianki:


Skocz do: Strona główna Czytelnia Osoby Szare Szeregi