---

Z Pamięci konspiratorów krakowskiego Kedywu AK

Z komentarza słownego zamieszczonego na taśmie magnetofonowej, otrzymanej od Tadeusza Morawy wynika, że druga pieśń ma tytuł Mała dziewczynka z AK. Liryczna treść i ładna melodia zadecydowały o włączeniu jej przeze mnie do niniejszego zbiorku.

Autorzy tekstu i melodii nie są wymieniani w nagraniu^[1].

Słowa: Mirosław Jezierski - „Karnisz" Muzyka: Jan Markowski - „Krzysztof"

MAŁA DZIEWCZYNKA Z AK

Ta nasza miłość jest najdziwniejsza

Bo przyszła do nas z grzechotem salw

Bo niewolona, a przyszła pierwsza

Gdy ulicami szedł pierwszy bal

Szła z nami wszędzie przez dni gorące

Gdy trotuary spływały krwią

Przez dni szalone, gwiaździste noce

Była piosenką, uśmiechem, łzą.

Moja mała dziewczynko z AK

Przyznasz chyba, że to wielka była gra

Takie różne były końce naszych dróg

Przecież ujrzeć Ciebie już nie będę mógł.

Choć na dworze szara jesień, u mnie wiosna

I bez trwogi, że dookoła płynie świat

Tak na wskroś Cię przecież wtedy chciałem poznać

Moja mała dziewczynko z AK

Nadzieją tchnęła tak jak umiała

Kryła się z nami we wnękach bram

W ciasnych ulicach, mrocznych kanałach

Bo już się wielka kończyła gra.

Kiedy się dla nas wszystko skończyło

Kiedy ostatni zamilkł peem

Na barykadzie została miłość

Razem z Twym sercem i z żalem mym.

Moja mała dziewczynko z AK

Przyznasz chyba, że to wielka była gra

I tak różne były końce naszych dróg

Przecież ujrzeć Ciebie już nie będę mógł.

Dziś na dworze szara jesień, u mnie jesień

I ta trwoga, że dookoła spłynął świat

Już mi Ciebie nikt nie wróci, nie przyniesie

Moja mała dziewczynko z AK.

Przypisy:

1. ↑ Według antologii Tadeusza Szewery słowa do tej piosenki ułożył M. Jezierski - „Karnisz", a muzykę skomponował Jan Markowski - „Krzysztof".

---

Skocz do: Strona główna Czytelnia Osoby Szare Szeregi