Pamięci konspiratorów krakowskiego Kedywu AK

Strona główna Czytelnia Osoby Szare Szeregi

Wojenko, wojenko


Z Pamięci konspiratorów krakowskiego Kedywu AK

[w:] Władysław Dudek, Muzy konspiracyjne i partyzanckie, Wyd."Skała", Kraków 1995



Szczególnie wiele sentymentu zyskała u mnie piosenka żołnierska zatytułowana Wojenko, wojenko. Jest to wiązanka melodii wojskowych, kunsztownie powiązanych w nastrojową, tkliwą całość. W Baonie „SKAŁA” nucono ją często, zwłaszcza w okresach trudnych, w chwilach szczególnego zagrożenia lub po bolesnych sił fizycznych i załamywał się hart ducha partyzanckiej braci. Niosła spokój i uspokojenie, była balsamem dla znużonych ciał i dusz. Znakomity duet jej wykonawców stanowili wcześniej w ,,Huraganie’’, a później w I Kompanii Baonu ,,SKAŁA’’ koledzy ,,Pieg’’ i ,,Śruba’’. Śpiewali ją na głosy, doskonale zgrane. Na dźwięk tej melodii doznawałem zawsze swoistej ekstazy, wyłączającej mnie z otaczającej mnie rzeczywistości.


Chłonąłem kolejne tony pieśni zasłuchany, zasłuchany…

Wydaje mi się, że piosenkę tą, skomponowaną na obczyźnie przywieźli do kraju cichociemni.


Oto jej tekst:


WOJENKO, WOJENKO (ANG.)[1]

Maszerują chłopcy drogą, trąbka larum gra

Już Kasieńka w oknie czeka, oj dana dana

Więc wojenko ty nie zwlekaj jeszcze tyle lat,

Dam Ci za to w Polsce białej róży kwiat.


Wojenko, wojenko

Pójdź razem z nami z żołnierską piosenką

Tak jak przed laty chodziłeś na bój

Nie zaznasz z nami smutku ani lęku,

Na każdej warcie śmiało przy mnie stój.


Chodziłaś z nami wojenko za morza

I borem lasem, jak szedł żołnierz twój

I zaprowadzisz pewnie nas wojenko

Do miłej wioski, do lubej, tam pod okienko

Zielony rozmarynie z rodzinnej wioski rozwijaj się

Kwitnij rozmarynie z trudu i krwi

Jak za tamtej wojny dni…

Wojenko, wojenko… (refren)


Przypisy:

  1. Zapis (Ang.) w zbiorku „Orła” oznacza prawdopodobnie, ze piosenka ułożona została przez żołnierzy polskich a Anglii.

Skocz do: Strona główna Czytelnia Osoby Szare Szeregi